Cerveteri - Ceri - S. Severa

Hoewel nog niet erg bekend bij het grote publiek, is Cerveteri met zijn Etruskische necropolis (dodenstad) een van de oudste en meest tot de verbeelding sprekende paatsen van Italië. Het oude Caere (een belangrijke stad van de 9e tot de 3e

eeuw v. Chr.), dat door de Romeinen Caereveteri (het oude Caere) werd genoemd omdat het veel ouder was dan Rome zelf, was in de 6e eeuw de dichtstbevolkte stad van Etrurië en een van de grootste van de mediterrane wereld. Verder was Caere de enige niet-Griekse stad met in Delphi een eigen schathuis, een gebouw dat diende om geschenken aan de godheid te bewaren.

De necropolis van Caere, hoewel nog niet geheel opgegraven, strekt zich uit over verscheidene kilometers in de velden rond de huidige stad, en bestaat uit honderden koepelgraven, de grootste en mooiste van Etrurië; sommigen met een doorsnede van 30 m. en een hoogte van 12 m., en een ontelbare hoeveelheid grafkamers. De antieke stad reikte in zijn periode van zijn grootste bloei, tussen de 7e en de 5e eeuw, tot aan de zee en had 3 havens, op de plaatsen waar tegenwoordig Ladispoli, S. Severa en S. Marinella liggen. Er zijn echter geen sporen van de stad van de levenden, in achtereenvolgende perioden steeds

weer opnieuw opgebouwd en verwoest tot aan de tijd van de invallen van de barbaren. (Onlangs zijn er bij opgravingen resten van een woonwijk en 2 zeer oude tempels blootgelegd, maar deze zijn nog niet voor het publiek opengesteld.) De twee necropolen van Cerveteri - La Banditaccia en Monte Abetone - hebben een enorme hoeveelheid archeologische vondsten opgeleverd. De kostbaarste zijn tentoongesteld in het museum van de Villa Giulia in Rome, voorwerpen die in

Etrurië of in Griekenland vervaardigd zijn. De overige vondsten zijn te zien in het archeologisch museum van Cerveteri. U kunt met het toegangskaartje van de necropolis naar binnen. U vindt het museum in het middeleeuwse kasteel in het

centrum van het moderne stadje. Het is aan te bevelen eerst het museum te bezoeken, aangezien dat om 14.00 uur wordt gesloten. De necropolis is geopend tot 19.00 uur. ’s Maandags is alles gesloten. In de muren van het het kasteel bevinden zich nog resten van Etruskische muren uit de 4e eeuw v.Chr. Het grondplan van de oudste graven bestaat uit 1 of 2 langwerpige kamers. Aan het eind van de 7e eeuw verschijnen er steeds meer graven met een complexer grondplan die zich in de 6e eeuw tot een standaardopzet hebben ontwikkeld. Aan het eind van de 6e eeuw verschijnen de karakteristieke koepelgraven, terwijl vanaf de 5e eeuw graven van bescheidener afmetingen in zwang komen, met voorgevels opgebouwd uit steenblokken, gedwongen door de eis van meer eenvoud in de bouw of door een vorm van planmatige stedebouw die zich ook in de dodenstad voordeed. Het aantal graven uit de 5e eeuw is zeer gering, terwijl men in de loop van de 4e eeuw de koepelgraven ziet verdwijnen. Ervoor in de plaats komen nu grote graven met veel vertrekken. Op het gebied van de verschillende kunstvormen nam Caere, de meest “vergriekste” van alle Etruskische steden, de eerste paats in. Caere kende grote architecten. Hier werd het zwartglanzende bucchero aardewerk ontwikkeld dat kenmerkend werd voor het Etruskische gebied. In Cerveteri zijn op het gebied van de keramiek de grootste kunstwerken met een duidelijke oriëntaalse invloed gevonden. Uitzonderlijk was ook de kunst van de lokale goudsmeden, wier perfectie alleen werd benaderd door de kunstenaars van Vetulonia.

Aan het eind van de 6e eeuw is het gebruik ingeburgerd om de as van overledenen na crematie bij te zetten in urnen die een afbeelding lieten zien van de overledene of van het overleden echtpaar ultgestrekt op een kline - aanligbed - en bezig met een feestmaal. Het beroemdste voorbeeld hiervan is de “Sarcofaag van het echtpaar”, een sarcofaag van terracotta die gevonden werd in Cerveteri en nu staat opgesteld in het museum van de Villa Giulia in Rome.

In de loop van de 5e eeuw komt de ontwikkeling van Caere tot stilstand. Het verliest de havens van Pyrgi (S. Severa) en Punicum (S. Marinella) en tenslotte zijn zelfstandigheid door het optreden van het steeds machtiger wordende Rome. Aan het begin van de 3e eeuw v. Chr. wordt Caere een provinciestadje.

Naar Cerveteri ken men het best met eigen vervoer gaan. Wie daarover niet beschikt kan er met het openbaar vervoer heen, maar er gaan per dag maar een paar bussen. De bus vertrekt uit Bracciano, de tijden zijn aangeplakt bij de receptie. Voor de ingang van de necropolis van Cerveteri kan men gidsen kopen in verschillende talen. De receptie beschikt over een exemplaar in iedere taal, dat men een dag kan inzien. Als u met de eigen auto naar Cerveteri gaat kunt u er een uitstapje van een dag van maken. U neemt vanuit Bracciano de weg naar Cerveteri.

Ter hoogte van de splitsing naar Ceri kunt u even stoppen om een kleine, maar interessante Etruskische cultusplaats te bekijken. Het is aardig om van hier naar links te gaan tot aan het kleine stadje Ceri. Volgens de traditie hebben inwoners van het onder Romeinse heerschappij gebrachte Caere hier een nieuwe stad gesticht en aan deze stad de naam van de oude Etruskische stad gegeven. Als U vervolgens in Cerveteri de necropolis en het museum heeft bezocht en moe bent van het bekijken van antieke resten adviseren wj u om door te rijden in de richting van de zee en daar de Via Aurelia te nemen in de richting van Civitavecchia tot aan Pyrgi, de oude haven van Cerveteri. Op de resten van de oude havenstad is hier het kasteel van S. Severa gebouwd. Een kilometer voor de afslag naar S. Severa ziet u aan de rand van de zee in de verte heel duidelijk een kasteel. Dan slaat u linksaf en over een weg omzoomd door pijnbomen bereikt u het kasteel. Links van het kasteel is een gratis parkeerplaats voor beroekers. Het kasteel is in werkelijkheid een versterkt stadje

ult de middeleeuwen. De toegangspoort staat altijd open. Langs de kleine weggetjes en pleintjes van het stadje vindt u nog Etruskische en Romeinse resten. Rechts van het kasteel ligt een strook vrij strand met het schoonste zeewater van de kust van de provincie Lazio. Neemt u dus een koele duik!

Om terug te keren naar de camping adviseren wij u een kortere weg. U gaat enkele kilometers over de via Aurelia in de richting van Rome; aan uw linkerhand krijgt u dan de afslag naar il Sasso. In de omgeving van il Sasso bevindt zich een van de oudste prehistorische grotten van Italië, maar zonder de hulp van een gids is deze zeer moeiljk te vinden. De weg langs il Sasso eindigt op de rijksweg Bracciano-Manziana. Nog even Bracciano door in de richting van het meer...